Ben tam 'geleceğimiz çocuklarımız, onlar için devam etmeliyim diyorum', kararlar veriyorum kendimce.
Oyunlarımızdan birini bugün Etkaca'ya yazıyım diyorum, söz diyorum, ama hoop yeni bişey ve gündemim değişmiş oluyor.
Nasıl yaşanır nasıl çözüm bulunur..
Ya hiç yokmuş gibi pembe pembe bakmak, yada değişen ve hergün daha bir kararan gündeme direnmek, yaşamaya çalışmak. Tabi ki ikincisi...
Bu yüzden, maillerle mesajlarla neden yazmadığımı soran sevgili Etkaca dostları, söz her bir oyunumuzu detaylarıyla yazacağım inşallah.. Söz...
Hatta kendime verdiğim sözlerimi de bir bir hayata geçireceğim, sözz..
Peki çocuklar ne kadarını bilmeli?
Evde televizyon kullanmıyoruz, zaten izleyecek tek bir kanal bile kalmadı.
Haberleri internetten takip ediyoruz. Çoğunu görmüyor Etka ama şahit oldukları da var.
Bazen öfkemize bazen hüznümüze...
Anlayabileceği ölçüde inandığımız savunduğumuz şeyleri anlatmaya çalışıyorum.
Büyüdüklerinde bilsinler, hatırlasınlar; yaşadıkları o güneşli aydınlık günlere kolay gelinmediğini, bedeller ödendiğini, dualar edildiğini hatırlasınlar.
Biz de unutmayacağız, çocuklarımız da...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder