Bugünlerde yanlız bindiğim otobüslerin camından akıp giderken dünya, neye ya da nereye baktığımı bilmeden düşünüyorum ben de
Beni buralara getiren sebebi,
Yıllar sonra olmak istediği yeri
Ve aslında bunu gerçekten isteyip istemediğimi...
Kafamda deli sorular!
Etka olsaydı yan koltukta, sadece onun sorduğu, cevabı belli sorular olacaktı.
Mu ne anne, mu ne :)
'Yaşıyorum' dediğimiz nedir peki.
Kader mi?
Oysa
'Kaderin üstünde bir kader vardır' değilmiydi...
İnsanlar,arabalar,ağaçlar,evler otobüsün camından akıp gidiyor bu gri şehirde .
Sonra cevap buluyorum soruma;
Yapmak istediklerimle, yapmak zorunda kaldıklarım arasında yaşıyorum aslında!
Teselli buluyorum kendime, rahatlıyorum biraz, kim gerçekten istediği gibi yaşıyor ki...
Buaralar havalar hala 3 derece falan olsa da yine de bahar geldi buralara
Yeniden yeşerdi kupkuru dikenler,dallar
Her doğan güneşle, açan bir kuru dalla, umutlar yeşeriyor yeniden
Dünya yeniden doğuyor...
Neyi, nasıl yaşıyorsak yaşayalım mutlu olmak için bu yetmez mi insana :))
burası 31 derece 3 derece mi : ))
YanıtlaSilYeter tabi, nerden baktığınıza bağlı sadece:)
YanıtlaSilaslında yasama seklımızı ve yerımızı ıstedıgımız sekle bürüyebilmek gerek. bızım burası da 40 dereceyı gecıyor sıcaktan bunalmıs bırı olarak ne yalan soylıyım sızın oralara ozenmedım degıl ;)
YanıtlaSilBiz bir yolu seçiyoruz ya kendimize, yolumuz güzel olsa bile gidemediğimiz diğer yolların hüznünü taşıyoruz her daim diye düşünüyorum ben.
YanıtlaSil@Nihal Baysal Koçer Evet ve hala çok serin havalar, şuan inanılmaz rüzgar esiyor mesela ama artık güneşi özledik:)
YanıtlaSil@Ucuz Mutluluklar değil mi,doğru yerden bakmak da ancak manevi doygunlukla olacak galiba,sevgiler:)
YanıtlaSil@Yusuf ve Yunus`un annesi Evet nerde olursak olalım bizcesi olmalı ,biraz zaman ve sabır :)
YanıtlaSil